Baku-Shan

ME AND FRIENDS

สวัสดิการ นิเทศศาสตร์รุ่น31 จะนับว่าเพื่อนกลุ่มนี้เป็นเพื่อนกลุ่มแรกในรั้วมหาวิทยาลัยก็ได้ เราได้ทำงานด้วยกันตั้งแต่งานรับน้องของรุ่นเรา การทำพร้อบที่ใช้ในวันโชว์ศักยภาพ นั่นก็คือชุดปิกาชูและโปเกบอล ถึงแม้ว่าตอนนั้นเราจะยังไม่สนิทกันก็ตาม เราผ่านอะไรมาด้วยกันหลายอย่าง ทั้งสนุก มีเสียงหัวเราะ มีร้องไห้ด้วยกัน กินอาหารอร่อยๆด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ถ่ายรูปด้วยกัน ไปดูหนังด้วยกัน ถึงแม้ว่า วันเวลาผ่านไปจนตอนนี้เข้าปีที่สามที่เรารู้จักกัน แม้จำนวนของสมาชิกมันจะลดลงไปเรื่อยๆ จาก 16 เป็น 14 เป็น 13 เป็น 10 และ 8 แต่ไม่ใช่ว่าเพื่อนที่ออกไป เราจะทำเป็นไม่รู้จักกัน ไม่ว่าเราจะเจอกันที่ไหน เราก็ยังคงทักทายกัน คุยกัน ยิ้มให้กันเหมือนวันที่เราอยู่ด้วยกัน

ในวันที่ 18 มิถุนายน 2017 กับ NESTIVAL GOT7 THAILAND TOUR 2017

มันเป็นการไปคอนฯครั้งแรกของเรา เป็นคอนเสิร์ตศิลปินเกาหลีวงแรกที่เราได้ไป คือมันดี ดีมากๆอ่ะ สำหรับกัซก่อนหน้านี้เรายังเลือกเมนไม่ได้ ลังเลระหว่าง ยูคกับยองแจ ตอนแรกที่ไปก็กะจะว่าไปหวีดยูคแต่พอเข้าไปในคอนจริงๆ เราหวีดแต่ยองแจ หวีดจนเจ็บคอ คือยองแจเป็นคนที่มีเสน่ห์มากๆอ่ะ แล้วนางก็เดินมาทางที่เรายืนอยู่บ๊อยบ่อย เลยตัดสินใจล่ะว่ายองแจนี่แหละเมน!! ตอนยองแจเขินเรื่องที่เมมเบอร์แซวเรื่องรองเท้านางน่ารักอ่ะ ชอบๆ แล้วยิ่งตอนโชว์สุดท้าย นางมายืนตรงที่เรายืนอยู่นางยืนอยู่กลางเปเปอร์ชูท เงยหน้า ทำลายล้างมากอ่ะ แบมน่ารักกก สำหรับแบม แบมคือคนที่ทำให้เราตามกัซนะ และเป็นคนเดียวที่เราฟอลโลวในทวิต ทำให้เราชิป #มาร์คแบมแต่ทำไมไม่เป็นเมนแบมหรือพี่มาร์ควะ ขำตอนที่นางพูดว่า ‘เอกโยมันแปลว่าแอ๊บแบ๊วหรอ พึ่งรู้5555’ พี่บีวันนี้หาโมเมนท์ที่แกยิ้มได้น้อยมาก เพราะไม่ค่อยสบาย แต่ในความนิ่งของแกนั้น มันก็ทำลายล้างสูงเช่นเดียวกัน แต่ช่วงท้ายๆ นางยิ้มนางหัวเราะนะ พี่มาร์ค วันนี้น่ารั๊กกกกก หรือปกตินางก็น่ารักแบบนี้ เอกโย ทุกครั้งที่มีโอกาส เดินผ่านหน้าให้หวีดอยู่บ้างเป็นครั้งคราว ความหล่อไม่ต้องพูดถึงคือฆ่าตั้งแต่ม่านเปิด แจ็คสัน อันนี้ตัวสร้างรอยยิ้มเลย เกลียดความบีบน้ำตาตอนยูคพูดเรื่องที่กินอาหารไม่เผ็ดของนาง หวีดตอนท้ายคอนที่นางถอดเสื้อ จินยองอปป้า สำหรับเราไม่ค่อยเท่าไหร่อ่ะ ไม่ค่อยหวีดนางเหมือนเมมเบอร์คนอื่นๆ แต่ตอนที่นางยิ้ม ก็ยิ้มตามอ่ะ เป็นอีกหนึ่คนที่มีเสน่ห์ ยูคยอมอ่า อันนี้ไม่รู้ว่าทำไมถึงทิ้งนางเเล้วไปหายองแจความรู้สึกลึกๆก็ยังอยากให้นางเป็นเมนหลักนะ หวีดตอนที่นางเต้นเซ็กซี่ นางมีเสน่ห์ด้านนี้จริงๆ ตอนนางเขิน งัุงงิ้งๆก็น่ารัก แต่โดนยองแจดึงดูดมากกว่า ยิ่งมองยิ่งหวีดยองแจ มันคุ้มนะกับเงินที่เสียไป ยิ้มตั้งแต่เริ่มยันจบ ยิ้มจนปวดแก้ม มันมีความสุข มันเขิน มันดีใจ หลายๆอย่างปนๆกันไปอ่ะ(เป็นเพราะมันเป็นคอนแรกด้วยหรือเปล่าไม่รู้นะ) รู้สึกดีที่หลงเข้าไปเป็นอากาเซ่ รู้สึกว่าจากที่รักกัซอยู่แล้วพอได้ไปคอนมันก็ยิ่งรักเพิ่มขึ้นอีก รักนะ💚💚 #gttinbangkok

ที่เราบอกวาชอบอ่านหนังสือนี่ ขอบอกก่อนเลยนะวาไม่ใช่หนังสือเรียนหรอกนะ บอกว่าอาจจะแค่ช่วงเวลานี้ก็ได้ ที่ทําให้ เรารู้สึกอินกับการอ่านหนังสือ ถ้าที่บอกว่าเวลาเปลี่ยนคนเปลี่ยนเราว่าก็อาจจะจริงนะ ตอนแรกเราเฉยๆกับหนังสือพอเริ่ม มาอ่านเราก็อินกับมันเวลาข้างหน้าเราอาจจะเลิกอินกับมันไปก็ได้ แต่ถ้าพูดถึงตอนนี้คือเราชอบอ่านนะไม่ได้ติดเป็นหนอน หนังสือแค่แบบเออว่างๆแบบนี้อ่านสือมั้ย เราว่าการอ่านหนังสือมันทําให้เราเกิดจินตนาการมากขึ้นเหมือนกันนะ และ หนังสือแต่ละเล่มก็เหมือนหนัง แต่ละเรื่องมีหลายเรื่องราวหลายความรู้สึก หนังสือนี่คือเหมือนกับการดูหนังแหละแต่ แค่ไม่ มีภาพเคลื่อนไหวมาเดินให้เราเห็นผ่านตา เห็นแต่ ตัวหนังสือตัวอักษรเต็มหน้ากระดาษแต่ก็ทําให้เรามีภาพขึ้นมาในหัวแทน เห้ยเนี้ยเราวาคือเสน่ห์ที่ดึงดูดเรา และเราก็ชอบการแลกเปลี่ยนกนเรื่องหนังสือที่กับคนอื่นที่อ่านเรื่องเดียวกันกับเรา เหมือนการแลกเปลี่ยนกันเรื่องหนังที่ดูแหละ พอเรามาเรียนด้านนี้ก็แบบ เออเนอะหนังภาพยนตร์หลายเรื่องก็มาจากพวกหนังสือนี้ แหละเนอะ อาจจะเป็นเพราะเราได้หนังสือเล่มนึงเป็นของขวัญในวันเกิด เลยทําให้เราเริ่มสนใจมาหาหนังสือเรื่องอื่นๆอ่าน ต่อ มันทําให้เรามีสมาธิจดจ่อกับมัน และก็ทําเวลาว่าให้เกิดประโยชน์เหมือนกัน และอีกอย่างเราชอบความเงียบของห้องสมุด .

ถึงจะบอกวาเราชอบวาดรูปก็เถอะแต่ เราไม่ใช่คนวาดรูปสวยรูปดีอะไรหรอกนะ แค่มีความรู้สึกที่ว่าศิลปะอะบางทีมันไม่มี ผิดถูกนะ ว่าแบบนี้ สวยแบบนี้ไม่สวยเราไม่ได้รู้สึกแบบนี้อะ มันอยูที่ว่าคนทําคนวาดเขาจะสื่อมันออกมายังไง ไม่ต้องเป็น สิ่งสวยงามก็ได้แต่มันคือสิ่งที่ทําให้เรารู้สึก เราคิดแบบนี้มากกว่า นี่แหละเราว่าคือเสน่ห์ของศิลปะ เราว่าการใช้ตาดูกับใช้ใจ ดูมันต่างกันมากเหมือนกันนะ เหตุผลที่ชอบก็ไม่มีอะไรมากนะ แค่รู้สึกว่าเวลาเราได้วาดภาพเนี้ย เราได้ใช้เวลาอยูกับมัน มากที่สุดโดยที่เราไม่รู้สึกเบื่อมันเลย หรือห่างหายไปนานกลับมากยังรู้สึกกับมันเหมือนเดิม แถมวาดรูปมันทําให้เรามี มุมมองหรือความคิดสร้างสรรค์มีสมาธิหรือเทคนิคการวาดการลงสีอะไรใหม่ๆมากมายเลยอะ อยางตอนที่เราได้ไปชมนิทัศ การต่างๆที่หอศิลป์ อยางงี้ เราเข้าใจคําว่า การที่เราชอบอะไรแค่ เราเอาตัวเองไปอยูในสถานที่นั้นๆ มันก็จะมีคนที่ชอบอะไร เหมือนๆกับเรามารวมตัวกันเลยแหละ เราได้เห็นผลงานของศิลปินต่างๆทําให้เราได้ เห็นมุมมองความคิดของคนทำ เทคนิคหรือแนวทางใหม่ๆในการวาด รูปของเราเลย มันทําให้เราได้อยูเวลาว่างกับสิ่งที่เราชอบโดยที่ไม่รู้สึกเสียเวลา การได้วาด การร่าง การลงสี การได้มีผลงาน ของตัวเองมานั่งดูนี่เราว่ามันคือ ความสุขอย่างนึงของเราเลยแหละ

ฉันเป็นคนที่ชอบดูหนังไทย แต่ก็ไม่เคยมีค่ายไหนที่ทําให้ฉันหลงรักได้อย่างค่ายหนังอารมณ์ดี GTH ที่ปัจจุบันได้เปลี่ยนมา เป็น GDH แต่หนังในค่ายก็ยังมีคุณภาพเหมือนเดิม ตอนเด็กๆฉันเคยดูหลายๆเรื่องของค่ายนี้แต่ก็ดูอย่างเดียวไม่ได้สนใจค่าย แต่อย่างใด จนมาถึงตอนฉันอยู ป.6 หนังที่ทําให้ฉันหลงรักอย่างมากคือ รถไฟฟ้ามาหานะเธอ ที่ทําให้ฉันเริ่มสนใจค่ายนี้ มากขึ้นและย้อนกลับไปดูผลงานเก่าๆ หลังจากนั้นทุกครั้งที่หนังของค่ายนี้ถึงคิวฉายฉันก็ไม่เคยพลาดที่จะไปดูในโรงภาพยนตร์ทุกเรื่อง โดยหนังในดวงใจของฉันมีหลายเรื่องมาก เช่น หนีตามกาลิเลโอ รถไฟฟ้ ามาหานะเธอ แฟนเดย์ และอีก หลายเรื่องมากๆ และฉันจะสนับสนุนหนังไทยและหนังค่ายนี้ตลอดไป

ฉันฟังเพลงของศิลปินเกาหลีหลายวง แต่ไม่เคยมีวงไหนที่ทําให้ฉันบ้าคลั่งจนกลายเป็นติ่งเกาหลีได้เท่ากับวง Blackpink เริ่มต้นรู้จักเพราะ ลิซ่า ลลิษา มโนบาล สาวไทยที่ได้ไปเดบิวต์เป็นศิลปินเกิร์ลกรุ๊ปที่เกาหลี คนไทยคนเดียวในค่ายเพลงยักใหญ่อย่าง YG ทําให้เริ่มติดตามวงนี้มากขึ้น และความน่ารักของเมมเบอร์ทั้ง 4 คนทําให้กลายเป็นติ่งโดยไม่รู้ตัวโดยคนที่ฉันชอบที่สุดในวงก็คือ ลิซ่า มีครั้งหนึ่งที่ลิซ่ามีงานอีเวนต์ที่ไทย ฉันไปรอเจอลิซ่าตั้ งแต่ 8โมงเช้าจนถึง 2ทุ่ม เพื่อที่จะได้เจอลิซ่าตัวเป็นๆแบบใกล้ชิดเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง นี่ก็ คงพิสูจน์ได้แล้วถึงความรักที่ฉันมีให้กับวง Blackpink และฉันสัญญาว่าทุกครั้งที่วง Blackpink มีการจัดคอนเสิร์ตที่ไทยฉันจะไม่พลาดแม้แต่ครั้งเดียว